Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Διαρροή εγγράφου αποκαλύπτει αλλαγές στο πρόγραμμα JSF











Αλλαγές στο πρόγραμμα του μαχητικού JSF αποκαλύπτει έγγραφο που διέρρευσε από το γραφείο του Υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ.

Καθώς το Αμερικανικό Πεντάγωνο προετοιμάζει την σύνταξη του προϋπολογισμού του 2011, η έκδοση και η επίδοση Προεδρικών αποφάσεων για τον Προυπολογισμό (Presidential Budget Decisions-PBD) είναι μια συνήθης διαδικασία. Τα έγγραφα αυτά υπαγορεύουν στις διάφορες υπηρεσίες του Υπουργείο Άμυνας πώς να αναδιαρθρώσουν τους προϋπολογισμούς τους ώστε να εξυπηρετούν καλύτερα την σχεδιαζόμενη πολιτική Λευκού Οίκου. Ένα από αυτά τα έγγραφα, που αφορά το πρόγραμμα ανάπτυξης του μαχητικού JSF, διέρρευσε στα ΜΜΕ αποκαλύπτοντας μερικές πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες..

Το επίμαχο έγγραφο αποκαλύπτει την πρόθεση αναδιάρθρωσης του προγράμματος με
επιμήκυνση του χρονοδιαγράμματος ανάπτυξης και μείωση της παραγωγής των JSF για τα επόμενα χρόνια¨, κατι το οποίο ήταν λιγο πολύ αναμενόμενο (βλέπε παλαιότερο άρθρο "Το μέλλον του F-35 και οι αλήθειες που δεν θα διαβάσετε στα περιοδικά.."). Η μείωση της παραγωγής κατά 100 συνολικά αεροσκάφη για τα έτη 2011-2015 εκτιμάται ότι θα εξοικονομήσει τα αναγκαία κεφάλαια για τα αυξημένα κόστη ανάπτυξης του μαχητικού της LM.

Η μετακύλιση της παραγωγής στα τελευταία έτη του χρονοδιαγράμματος σηματοδοτεί την αύξηση του συνολικού κόστους του προγράμματος που θα περάσει φυσικά και στην τιμή κόστους μονάδας σε περίπτωση που δεν υπάρχει εισροή κεφαλαίων από άλλες πηγές. Οι καθυστερήσεις στην παράδοση των πολυδιαφημιζόμενων JSF θα δημιουργήσει και το επιπλέον πρόβλημα επέκτασης της ζωής του ήδη υπάρχοντος στόλου της USAF (F-15, F-16, A-10 και F-18) προκαλώντας καινούργιους πονοκεφάλους στους διαμορφωτές της αμυντικής πολιτικής των ΗΠΑ καθώς θα χρειαστούν νέοι πόροι
και προς αυτή την κατεύθυνση.

Η χρηματοδότηση του προγράμματος JSF εξαρτάται και από την οικονομική συνεισφορά ξένων κρατών όπως το
Ηνωμένο Βασίλειο, η Ολλανδία και η Τουρκία.., τα οποία έχουν λάβει υποσχέσεις για συγκεκριμένα κόστη ανα μονάδα και έχουν διαμορφώσει αναλόγως την οικονομική τους συμμετοχή στην ανάπτυξη τους F-35. Ο εκτροχιασμός του fly-away κόστους σημαίνει πως τα κράτη αυτά ίσως βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων όταν ανακαλύψουν ότι τα διατιθέμενα κονδύλια δεν επαρκούν για τον αριθμό α/φ που επιθυμούν να αποκτήσουν και αναγκαστούν να ανακοινώσουν περικοπές, καθώς η ήδη πραγματοποιηθείσα οικονομική επένδυση για τους περισσότερους εκ των εταίρων κάνει την αποχώρηση απαγορευτική.

Προσπαθώντας να περιορίσει τον θόρυβο που δημιουργήθηκε το Αμερικανικό Πεντάγωνο αρνείται ότι έχουν ληφθεί οι τελικές αποφάσεις σχετικά με το πρόγραμμα χωρίς όμως να σχολιάζει την ουσία των αποκαλύψεων. Ο Λευκός Οίκος σχεδίαζε να επιταχύνει την ανάπτυξη και την παραγωγή του JSF, τερματίζοντας το πρόγραμμα του F-22 Raptor εκ των οποίων έχουν παραχθεί λιγότερες των 200 μονάδων.

Πόσα F-35 είπαμε πως θέλει η Άγκυρα;

Η διακηρυγμένη πρόθεση απόκτησης πλέον των 100 μαχητικών και η ανακοινωθείσα έναρξη παραδόσεων το 2015 αρχίζουν να τίθενται εν αμφιβόλω.. Το σίγουρο είναι ότι υπολείπονται χιλιάδες ώρες πτήσεων έως ότου αναπτυχθεί το σύστημα, χωρίς να γνωρίζουμε πότε θα ολοκληρωθεί η φάση της ανάπτυξης και θα έχουμε την Αρχική Επιχειρησιακή Ικανότητα (IOC). Ο Πρόεδρος Ομπάμα ήταν ενάντια στο πρόγραμμα του F-22 ώς Γερουσιαστής και υποψήφιος Πρόεδρος, και πράγματι επί προεδρίας του στην ουσία το πρόγραμμα αυτό τερματίστηκε υπέρ του φτηνότερου F-35, η ανάπτυξή του οποίου ουσιαστικά ξεκινά τώρα. Η Lockheed είναι πρόθυμη να επωμιστεί το επιπλέον κόστος ανάπτυξης προκειμένου το πρόγραμμα να μην πληγεί ανεπανόρθωτα. Μένει να δούμε το πώς θα αντιδράσουν οι συμμετέχουσες χώρες στην νέα κατάσταση, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία.
Η ΤΗΚ έχει προγραμματίσει αρχικά 5 Μοίρες F-35 προκειμένου ν’ αντικαταστήσει τα μη εκσυγρονισμένα F-4 που ήδη άρχισαν ν’ αποσύρονται, τα F-4 2020 και τα F-5 2000. Ο μακροχρόνιος προγραμματισμός των γειτόνων μας αναμένεται να διαταραχθεί, το πόσο αυτό θα επηρεάσει την κατάσταση στους ουρανούς του Αιγαίου τα επόμενα χρόνια απομένει να το δούμε. Φέτος κλείνουμε 10 χρόνια από την –προφορική- εξαγγελία του τότε Έλληνα πρωθυπουργού για πρόθεση αγοράς Eurofighter. Μεσολάβησαν αλλεπάλληλες συνεδριάσεις του ΚΥΣΕΑ, ελλείψεις κονδυλίων, επικαιροποιήσεις ΕΜΠΑΕ, ο κύριος Βασιλάκος, η οικονομική κρίση, και οι τελικές αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί ακόμα. Ίσως μέσα στην ανικανότητά μας να σταθούμε τυχεροί, αφενός γιατί το F-35 πιθανότατα δεν θα είναι το υπερόπλο που διαφημίζονταν τόσα χρόνια, αφετέρου επειδή η ανάπτυξή του σκαλώνει, με επίδραση στους χρόνους παράδοσης. Το ΝΜΑ είναι καιρός να μπει μπροστά μιας και η Τουρκία δεν δείχνει κανένα απολύτως σημάδι καλής θελήσεως, οι διεκδικήσεις της αυξάνονται συνεχώς τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά και ο μόνος παράγοντας που μπορεί να διατηρήσει την ιδέα ενός πολέμου αλλά ακόμα και μιας κρίσης, μακρυά από τα κεφάλια της Εργένεκον, είναι μια ισχυρή ΠΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: